Van buiten perfect. Van binnen? Verdwaald. Leeg. En doodmoe.
- Paola de Dreu
- 29 okt
- 3 minuten om te lezen
Er was een dag dat ik huilend met een halflege boodschappentas aan het aanrecht stond.
Niet omdat er iets dramatisch gebeurde.
Niet omdat iemand me iets vreselijks had aangedaan.
Maar omdat de komkommers op waren.
Ja. Je leest het goed.
De. Komkommers.
En dat was de druppel.
Niet de slapeloze nachten.
Niet het multitasken tot ik duizelde.
Niet het rennen tussen kind, klant, koken en kapotgaan.
Nee hoor. De komkommers.
En ergens tussen dat snikken, het brood smeren en het mezelf streng toespreken (“Kom op Paola, dóórgaan, je bent geen jankerd”) besefte ik ineens:
Ik had alles.
Behalve mezelf.
💥 Herkenbaar?
Je hebt een leven dat op papier klopt.
Misschien zelfs jaloersmakend.
Je gezin, je huis, je werk, je to-do lijst met kleurtjes gesorteerd in een notitieboek met wáshi-tape.
Maar jij?
Je voelt je leeg.
Futloos.
Alsof je elke dag leeft voor iedereen behalve jezelf.
En je weet niet eens meer hoe dat is: iets doen puur voor jou.
✋ Herken je deze?
Je zegt “ja hoor” met een glimlach, maar je wil keihard “NEE” schreeuwen
Je voelt je schuldig als je even niks doet (maar hebt geen idee meer hoe niks doen werkt)
Je hoofd staat nooit uit
Je doet zóveel, maar je hebt het gevoel dat je nergens écht aankomt
Je denkt minstens 3x per dag: is dit het nou?
🧠 Wat er echt aan de hand is
Je bent niet zwak.
Je bent niet ondankbaar.
En nee...je hoeft ook niet “even wat me-time” te nemen en dan ben je weer de oude.
Je bent doorleefd.
Door je eigen loyaliteit.
Je verantwoordelijkheidsgevoel.
Je perfectionisme (ja jij, die altijd “even alles regelt”).
En dat breekt je op.
🤯 En ja...dat doet pijn om te erkennen.
Want het betekent dat je ergens bent gaan geloven dat jouw geluk pas mag…
Als alles voor iedereen geregeld is.
Als de to-do lijst leeg is.
Als je eerst nog 20 kilo afvalt / rustiger wordt / beter plant / meer geld verdient / minder “egoïstisch” bent.
Stop.
🙋♀️ En dit is waarom ik dit schrijf
Omdat ik dacht dat ik sterk was.
Tot ik mezelf zó had weggecijferd dat ik niet eens meer wist wat ik wilde, voelde of nodig had.
En nee, daar kom je niet uit met een latte en een podcast over manifesteren.
Daar kom je uit door eerlijk te kijken naar waar jij jezelf bent kwijtgeraakt.
Dus, hoe begin je?
Niet door meteen je leven om te gooien.Maar door één vraag aan jezelf te stellen:
“Wat wil ík vandaag — als niemand iets van mij zou verwachten?”
En dan luisteren. Eerlijk. Zonder ruis. Zonder het weg te relativeren.
🛠️ Hoe begin je?
Vraag jezelf af: wat wil IK eigenlijk?
Niet wat handig is. Niet wat de rest verwacht. Gewoon: jij.
Schrap deze week 1 afspraak, taak of "moetje" die je leegzuigt
Ja, gewoon schrappen.
Plan deze week 1 moment voor jezelf. En bescherm het alsof het je kind is.
💌 En als je nu denkt: “Shit, dit ben ik” ... dan heb ik iets voor je:
In 2 minuten weet je:
Waar je energie weglekt
Wat je mag loslaten
En welke schop onder je kont jij vandaag nodig hebt
Het is gratis.
Het is pijnlijk helder.
En het is jouw eerste stap terug naar jezelf.
🖤 Laat dit je reminder zijn:
Je hoeft niet te breken om te veranderen.
Maar soms moet er wél even een komkommer door de lucht vliegen voordat je zegt: “NU BEN IK AAN DE BEURT.”
Opmerkingen